Ο Νέλσον Μαντέλα ήταν ο πρώτος μαύρος πρόεδρος, μετά το απαρτχάιντ της Νοτίου Αφρικής. Σήμερα αν ζούσε θα γινόταν 100 χρονών.

Ήταν ένας μαχητής της ελευθερίας, ένα ελεύθερο πνεύμα που παρέμεινε στη φυλακή για 27 χρόνια αλλά έδωσε το χέρι σε εκείνους, που τον φυλάκισαν.
Πέντε χρόνια μετά τον θάνατό του τον Δεκέμβριο του 2013 η “κληρονομιά” του Μαντέλα είναι ωσεί παρούσα στη Νότια Αφρική.
Σήμερα το Εθνικό Κογκρέσο της χώρας ωστόσο είναι βαθιά διχασμένο ενώ η Νότια Αφρική είναι “εγκλωβισμένη” σε σκάνδαλα διαφθοράς και νεποτισμού.
“Νομίζω ότι ο Μαντέλα θα ήταν ιδιαίτερα ανήσυχος για το τι συμβαίνει στη Νότια Αφρική το 2018” αναφέρει η Τζάκι Τσίλιερς, επικεφαλής του Ινστιτούτου για Σπουδές Ασφάλειας, ένα think tank που έχει έδρα τη χώρα.
Στη διάρκεια της προεδρίας του από το 1994 – 1999 ο Μαντέλα είχε επικεντρωθεί στη συμφιλίωση και την ενότητα μιας διχασμένης από το φυλετικό μίσος κοινωνίας.
Απέτυχε όμως να διαχειριστεί μεγάλα προβλήματα της χώρας όμως η εκτεταμένη φυλετική και οικονομική ανισότητα που έχει “εγκλωβίσει” τη μεγάλη πλειοψηφία των μαύρων Νοτιοαφρικανών στη φτώχεια.
Το πρόβλημα “κατανομής της γης” δεν έχει ακόμα επιλυθεί. Το μεγαλύτερο μέρος της γης ανήκει σε χέρια και το ερώτημα το πώς μπορούν να αποζημιωθούν οι αγρότες παραμένει δυσεπίλυτο.
Η Νότια Αφρική είναι μια από τις χώρες με τις μεγαλύτερες ανισότητες στον κόσμο, σύμφωνα με την έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας. Περισσότεροι από τους μισούς ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας και μια μικρή ελίτ ελέγχει το μεγαλύτερο πλούτο του έθνους. Η ανεργία των νέων είναι πάνω από 50% και για τον λόγο αυτό αρκετοί νέοι στη Νότια Αφρική βλέπουν μάλλον με κριτική διάθεση την “κληρονομικά” του Νέλσον Μαντέλα. (…) Κατά τον Άνταμ Χαμπίμπ, ο αντιπρόεδρος του πανεπιστημίου του Γιοχάνεσμπουργκ σε μια συνέντευξη στη DW. “Το πρώτο ήταν ότι δεν είναι άγιος. Ως πολιτικός ηγέτης, είχε αρκετές επιτυχίες αλλά και σημαντικές αποτυχίες”.
Η μεγαλύτερη αδυναμία, κατά τον Χαμπίμπ, ήταν ότι βασιζόταν σε μια αρκετά συντηρητική οικονομική ατζέντα κάτι που “στοιχειώνει” ακόμα και σήμερα τη Νότια Αφρική, 20 χρόνια μετά. (…)
Ο Σιρίλ Ραμαφόζα, που ήταν έμπιστος του Μαντέλα αντικατέστησε τον Τζέικομπ Ζούμα. Όταν ήταν πρόεδρος ο Μαντέλα, ο Ραμαφόζα έπαιξε σημαντικό ρόλο στη σύνταξη του νέου και φιλελεύθερου συντάγματος της Νότιας Αφρικής. Καθώς ο Μαντέλα προετοιμαζόταν να παραιτηθεί ήλπιζε ότι ο Ραμαφόζα θα ήταν ο διάδοχός του, αλλά τελικά αυτό δεν συνέβη. “Η Νότια Αφρική χρειάζεται να αντιμετωπίσει τώρα αρκετούς από τους δαίμονές της και ο Ραμαφόζα έχει την ευκαιρία αυτή, ακριβώς γιατί προέρχεται από την εποχή του Μαντέλα” αναφέρουν αναλυτές. “Οι προοπτικές είναι θετικές αλλά θα πάρει αρκετά χρόνια”.

Επιμέλεια: Αλεξάνδρα Βουδούρη