“Οι συνθήκες αυτή τη στιγμή για τη συνταγματική αναθεώρηση είναι εντελώς ακατάλληλες και δεν αρμόζουν καθόλου σε μια τέτοια διαδικασία. Είναι αυτονόητο ότι κάθε διαδικασία αναθεώρησης χρειάζεται προκαταβολικά μια συναίνεση», αυτό δήλωσε ο ομότιμος καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου Αντώνης Μανιτάκης μιλώντας στον Αθήνα 9.84 και τον  Άρη Τόλιο.

Ο κύριος Μανιτάκης τόνισε ότι ο διπολισμός, ο διχασμός και η κρίση του πολιτικού συστήματος θα ενταθούν και θα παραταθεί διότι όταν το Σύνταγμα χρησιμοποιείται ως ένα εργαλείο κομματικών αντιπαραθέσεων και όταν οι εξαγγελίες του Αρχηγού της Κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας είναι προκλητικές απέναντι στο κόμμα της αντιπολίτευσης τότε προδικάζουν πως δεν θα υπάρξει συναίνεση και θα επιφέρει εμπλοκή της διαδικασίας. Εάν αυτό συμβεί τότε τα άρθρα που θα έχει εγκρίνει η τωρινή πλειοψηφία με 151, στην επόμενη βουλή (που θα χρειάζεται 180) δεν θα εγκριθούν. Άρα γελιοποίηση της διαδικασίας, γελιοποίηση του ίδιου του κύρους του συστήματος και άρα παράταση της κρίσης και της πόλωσης που έχουμε και μια ένταση της αναξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος και πρόσθεσε πως «αν οι πολιτικές ηγεσίες δεν καταλαβαίνουν αυτή την κρισιμότητα των περιστάσεων είναι ανάξιες της λειτουργίας που έχουν αναλάβει».

Σύμφωνα με τον κύριο Μανιτάκη πολλά μεγάλα θέματα θα μπορούσαν να είχαν δρομολογηθεί από τη νομοθετική εξουσία: «Πολλά ζητήματα καίρια του πολιτικού συστήματος θα μπορούσαν να γίνουν με νομοθετικές παρεμβάσεις. Όχι μόνο το θέμα της Εκκλησίας που είναι εντελώς άκαιρο και προκλητικό πολιτικά γιατί θα προκαλέσει έναν νέο διχασμό αλλά ας πάρουμε και το θέμα του πολιτικού συστήματος. Δηλαδή το θέμα του εκλογικού νόμου. Προτείνεται να γίνει απλή αναλογική. Έχουμε όμως μια παράδοση ενισχυμένης αναλογικής που έδωσε σταθερές κυβερνήσεις. Η απλή αναλογική αν καθιερωθεί συνταγματικά δημιουργεί πρόσφορο έδαφος για ακυβερνησία, όταν δεν έχουμε παράδοση συμμαχικών κυβερνήσεων. Αλλά και τα θέματα της σταυροδοσίας, της χρηματοδότησης των κομμάτων, των προεκλογικών και άλλων δαπανών τους, – ζητήματα καίρια για την «υγιεινή» του πολιτικού μας συστήματος – θα μπορούσαν να λυθούν χωρίς συνταγματική αναθεώρηση. Ακόμα και αυτό του ασυμβίβαστου της ιδιότητας του Υπουργού με εκείνο του βουλευτή. Θα μπορούσε να γίνει νομοθετικά αρκεί να συμφωνήσουν τα κόμματα , όπως επίσης η μείωση του αριθμού των βουλευτών και η μείωση της έκτασης της ψηφοθηρίας, της πελατοκρατίας που είναι το καίριο ζήτημα του πολιτικού συστήματος».

Αναφερόμενος στην συζήτηση για το άρθρο 16 ο κύριος Μανιτάκης χαρακτήρισε αναχρονιστική την συγκεκριμένη διάταξη » έτσι όπως ισχύει ακόμα βλάπτει την χώρα και την Παιδεία γιατί ξενιτεύονται τα παιδιά μας, χάνουμε συνάλλαγμα και δεν δημιουργείται μια αναγκαία άμιλλα ανάμεσα στα δημόσια και ιδιωτικά πανεπιστήμια. Πιστεύω ότι ο λόγος για τον οποίο δεν γίνεται, είναι πολιτικάντικος, φθηνός, αναχρονιστικός και υποκριτικός γιατί στην πράξη λειτουργούν χιλιάδες colleges με την οποία λειτουργεία φαλκιδεύεται αυτή η απαγόρευση».

Σχολιάζοντας την πρόταση Τσίπρα να μην υπάρχει δυνατότητα διορισμού εξωκοινοβουλευτικών πρωθυπουργών την χαρακτήρισε ακατανόητη «είναι μια τρανή απόδειξη ότι η αναθεώρηση χρησιμοποιείται για να λυθούν προβλήματα συγκυρίας. Προφανώς ο συντάκτης αυτής της πρότασης είχε υπόψιν του την περίπτωση του Ζολώτα που για μένα ήταν σωτήρια παρέμβαση ή του Παπαδήμου. Πρέπει το Σύνταγμα να μείνει ανοιχτό στις πολιτικές δυνάμεις. Ανάλογα με την δημιουργία απρόβλεπτων καταστάσεων να μπορούν να διαθέτουν την απαραίτητη ευελιξία. Είναι κοντόφθαλμες αυτές οι διατάξεις.»

Τέλος ο κύριος Μανιτάκης αναφερόμενος στην πολιτική ατμόσφαιρα που διεξάγεται η συζήτηση για την συνταγματική αναθεώρηση είπε: “από το 1990 – 30 χρόνια- η χώρα ζει στη σκανδαλολογία. Είναι χαρακτηριστικό ότι μιλάμε για σκάνδαλα και δεν μιλάμε για πολιτική και διοικητική διαφθορά. Είχαμε και εξακολουθούμε να έχουμε μια εκτεταμένη πολιτική και διοικητική διαφθορά και αν καταργηθεί η παραγραφή πάλι θα μας περιπλέξει και εν πάση περιπτώσει δεν είναι η παραγραφή εκείνη που εμπόδισε την δίωξη πολλών υπουργών του ΠΑΣΟΚ».