Όταν η συγγραφέας Τάνια Κρασνιάνσκι έγραφε το 2016 τη μεγάλη της εκδοτική επιτυχία «Τα παιδιά των ναζί», διαπίστωσε στο πλαίσιο της έρευνάς της, τη βαθιά εξάρτηση του Αδόλφου Χίτλερ από τον γιατρό του Τέοντορ Μορέλ.

Ήταν η αφορμή για μια νέα μελέτη, στην οποία συμπεριέλαβε οκτώ ηγέτες που άλλαξαν με δραματικό τρόπο τον κόσμο και διερεύνησε έναν καλά κρυμμένο υπόκοσμο επιρροής και εξουσίας με διαστάσεις που άπτονταν σαφώς του πολιτικού μολονότι είχε ιατρικό – υποστηρικτικό ρόλο. Στο δοκίμιό της «Η εξουσία με ιατρική συνταγή», με ερμηνευτικό υπότιτλο «Ηγέτες του 20ού αιώνα υπό την επήρεια ουσιών», η συγγραφέας μελετά τις σχέσεις του Χίτλερ, του Τσόρτσιλ, του Πετέν, του Μουσολίνι, του Φράνκο, του Κένεντι, του Στάλιν και του Μάο με τους γιατρούς τους. Τις προσδοκίες των μεν, για άριστη σωματική και νοητική υγεία και των δε για δόξα, χρήματα και θέσεις.

Η επιρροή αυτών των γιατρών διαπλέκεται με την ιστορία: «Φίρερ μου, αν σας είχε αναλάβει εξαρχής ένας συμβατικός γιατρός, θα απείχατε από τις δραστηριότητές σας για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα που το Ράιχ θα είχε καταρρεύσει» λέει στον Χίτλερ ο Μορέλ λίγο πριν του εγχύσει μια ένεση ίσως με αμφεταμίνες, ίσως με οπιοειδή.

Και η κόρη του Στάλιν επιβεβαιώνει ότι ο Βλαντίμιρ Βινογκράντοφ ήταν ο μοναδικός άνθρωπος στον οποίο είχε εμπιστοσύνη ο ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης.

Οι γιατροί είχαν την προσωπική τους ατζέντα. Ο Μορέλ ήθελε να γίνει φαρμακοβιομήχανος, ο Βινογκράντοφ δεν πίστευε ότι είναι ένας συνηθισμένος γιατρός, ο γιατρός του Τσόρτσιλ ονειρευόταν ότι θα γίνει διάσημος συγγραφέας, ο γιατρός του Κένεντι, μεγαλοφυής χημικός.

Οι γιατροί αυτών των ανδρών μολονότι δεν κατείχαν εξουσία ήταν συνένοχοί της.

«Βαυκαλισμένοι από χίμαιρες μεγαλείου, τούτοι οι επιφανείς γιατροί υπέκυψαν άραγε στον πειρασμό της εξουσίας;» διερωτάται η συγγραφέας.

Το δοκίμιο της Τάνια Κρασνιάνσκι «Η εξουσία με ιατρική συνταγή», σε μετάφραση Ρίτας Κολαΐτη, κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο.

Ελεωνόρα Ορφανίδου