Το αδιέξοδο που προέκυψε χθες στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο γύρω από τα πρόσωπα που θα πλαισιώσουν τις ανώτατες θέσεις στα θεσμικά όργανα της Ε.Ε είναι ένα από τα βασικά θέματα στον διεθνή Τύπο, όπως επίσης οι αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στο Χονγκ Κονγκ.
Για Ευρωπαϊκό Συμβούλιο: Στις 11 το πρωί Βρυξελλών οι Ευρωπαίοι ηγέτες αναμένεται να συναντηθούν εκ νέου μετά από 15 ώρες …προσπαθειών για να βρεθεί κοινός τόπος γύρω από μια λύση – πακέτο για τα πρόσωπα που θα πλαισιώσουν τις ανώτατες θέσεις στα θεσμικά όργανα της Ε.Ε. Ετοιμαστείτε για νέο μαραθώνιο, σχολιάζει το Politico τουλάχιστον κατ’ όπως φαίνεται από το πρόγραμμα. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο προειδοποίησε ότι «αν είναι απαραίτητο, η συνάντηση θα συνεχίσει με δείπνο εργασίας» προτού εκδώσει νέα διορθωτική ανακοίνωση που αναφερόταν σε γεύμα εργασίας.
Η νύχτα… ήταν ατέλειωτη: Ο Γάλλος πρόεδρος, Εμμανουέλ Μακρόν απέδωσε στην κακή ψυχολογία ανάμεσα στους κουρασμένους συμμετέχοντες για το γεγονός ότι συνεχιζόταν η σύνοδος έως τις πρώτες πρωινές ώρες. «Η ατμόσφαιρα στις συναντήσεις ειναι βαριά, η κούραση συμβάλει σε αυτό κάτι που συνέβη σήμερα το πρωί» είπε ο Μακρόν τη Δευτέρα, προτού αναχωρήσει για το Παρίσι για μια μέρα. Τέτοιες καταστάσεις, τέτοια νεύρα είναι «αχρείαστα» προσέθεσε. «Σε αυτές τις περιπτώσεις θα πρέπει να έχουμε τη σοφία να κάνουμε κάποια πολύωρα διαλείμματα».
Πρώτη προτεραιότητα: Ύπνος. Αναλογιστείτε ότι οι περισσότεροι εκ των ηγετών είχαν φθάσει στις Βρυξέλλες από την Οζάκα, της Ιαπωνίας. Ο προεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ έληξε τη συνάντηση λίγο πριν το μεσημέρι της Δευτέρας και έστειλε τους πάντες για ξεκούραση. Σήμερα δεν υπάρχουν δικαιολογίες.
Ο μόνος που δεν θα βρεθεί σήμερα είναι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, Αλέξης Τσίπρας καθώς έχει προεκλογικές υποχρεώσεις και θα αντικατασταθεί από τον Ισπανό ομόλογό του, Πέδρο Σάντσεθ. Και ο πρόεδρος της Κύπρου, Νίκος Αναστασιάδης που λείπει λόγω σπασμένου ποδιού.
Απογοητευμένος εμφανίστηκε και ο ισπανός πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ για το γεγονός ότι οι διαφορές μεταξύ των 28 ηγετών είναι τόσο βαθιές που όπως είπε «κάνουν την επίτευξη μιας συμφωνίας πολύ δύσκολης». Ο πολωνός πρωθυπουργός Ματέους Μοραβιέτσκι με τις δηλώσεις του έδειξε πόσο πραγματικά βαθιές είναι αυτές οι διαφορές. Δήλωσε περήφανος ότι οι ανατολικοευρωπαϊκές χώρες μαζί με την Ιταλία αντιτάχθηκαν στην επιλογή του Τίμερμανς, προειδοποιώντας πως τίποτα δεν εξασφαλίζει πως τα πράγματα θα είναι καλύτερα στη σημερινή συνεδρία. «Πρέπει να εκπροσωπούνται τα συμφέροντα όλων των κρατών-μελών, πρέπει να επιλεχθούν υποψήφιοι που μπορούν να δημιουργήσουν συμβιβασμούς, κάτι που δεν συμβαίνει με την πρόταση που τώρα είναι στο τραπέζι», τόνισε δείχνοντας πως και σήμερα τα πράγματα δεν θα εξελιχθούν πιο εύκολα.
Αυτό που αργότερα ονομάστηκε «σχέδιο της Μέρκελ» κυκλοφορούσε στις Βρυξέλλες ως ιδέα από την αρχή της περασμένης εβδομάδας: Θα μπορούσαν να δώσουν την προεδρία στον Τίμερμανς, ενώ ο υποψήφιος του ΕΛΚ Μάνφρεντ Βέμπερ θα αναλάμβανε την προεδρία του Ευρωκοινοβουλίου ή πρώτος αντιπρόεδρος στην Κομισιόν. Το πρωί της Κυριακής είχε ήδη εξελιχθεί ως προσωρινή συμφωνία για δύο από τα τρία ανώτατα αξιώματα, με το τρίτο, εκείνο του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου να είναι εντελώς ανοιχτό. Ποιανού ιδέα ήταν; Τονίστηκε ότι δεν ήταν του Τουσκ και όπως δεν ήταν ούτε της Μέρκελ, απλώς της προτάθηκε στη διάρκεια του G20 στην Οσάκα. Αποδείχθηκε ότι πίσω από την ιδέα βρισκόταν ανώτατος αξιωματούχος της ΕΕ. Την περασμένη εβδομάδα ο Μάρτιν Σουλτς δεν έμεινε ευχαριστημένος από το αποτέλεσμα της συνόδου κορυφής της ΕΕ. Η διαδικασία του Spitzenkandidaten φαινόταν υποτονική καθώς ο Μακρόν είχε εξαιρέσει ήδη κάποιους από τους κύριους υποψηφιους. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο δεν διέθετε εναλλακτικό σχέδιο. Και το Ευρωκοινοβούλιο, πρόεδρος του οποίου είχε διατελέσει επί πέντε χρόνια ο Σουλτς, είχε κι αυτό τις διαφωνίες του με κάθε πολιτική ομάδα να επιμένει στον δικό της υποψήφιο.Το Κοινοβούλιο ήταν κοντά στο να χάσει εκείνο για το οποίο ο Σουλτς είχε παλέψει: την πολιτική επιρροή προς το Συμβούλιο για την επιλογή του νέου προέδρου της Κομισιόν.
Ο Σουλτς, σύμφωνα με πληροφορίες, πήρε αμέσως τηλέφωνο τον πρωθυπουργό της Πορτογαλίας Αντόνιο Κόστα, για να συζητήσει την ιδέα του που θα ήταν στο πλαίσιο της διαδικασίας Spitzenkandidaten, θα βοηθούσε να ξεπεραστεί το αδιέξοδο και θα έδινε την προεδρία της Κομισιόν στους Σοσιαλιστές. Σουλτς και Κόστα κατέληξαν στην εξής στρατηγική: Οι Σοσιαλιστές θα πρόσφεραν στον Βέμπερ ένα διέξοδο – την προεδρία του Ευρωκοινοβουλίου για πέντε χρόνια και εκείνος θα έκανε πίσω στην Κομισιόν την οποία θα αναλάμβανε ο Τίμερμανς, μέχρι σήμερα α’ αντιπρόεδρος. Ηταν μια συμφωνία που απευθυνόταν σε όλους τους ενδιαφερόμενους και ο καθένας είχε κάτι να κερδίσει – αν και ίσως όχι εκείνο που αρχικά ήλπιζε. Υπήρχαν βέβαια και οι ψήφοι των πολιτικών ομάδων στο Ευρωκοινοβούλιο, έγιναν συσκέψεις, εξετάστηκαν πιθανά σενάρια. Ο Σουλτς έκανε και κάποια άλλα τηλέφωνα όπως και κάποια στελέχη των Σοσιαλιστών. Ο Βέμπερ ενημερώθηκε την περασμένη Τετάρτη όταν βρισκόταν στο Βερολίνο για να συναντήσει τη Μέρκελ και τον επικεφαλής του ΕΛΚ Τζοζεφ Ντολ.
Οι τρεις τους κατέληξαν ότι καλό θα ήταν να συμφωνήσουν με την πρόταση των Σοσιαλιστών ώστε να μην υπάρξει και άλλη άκαρπη σύνοδος κορυφής και αποδέχθηκαν το γεγονός πως η ικανότητα του ΕΛΚ να αποκτήσει όποιο αξίωμα ήθελε στις Βρυξέλλες έχει περιορισθεί. Τρεις ημέρες αργότερα στην Οσάκα της Ιαπωνίας στη σύνοδο του G20 η Μέρκελ συζήτησε με τον γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν και τους πρωθυπουργούς της Ισπανίας Πέδρο Σάντσεθ και της Ολλανδίας Μαρκ Ρούτε και κατέληξαν σε προσωρινή συμφωνία. Ο Σάντσεθ δεν είχε λόγο να αντιταχθεί σε έναν σοσιαλιστή, ούτε ο Ρούτε να πει όχι για τον συμπατριώτη του. Η Μέρκελ θα έκανε χάρη στο κόμμα της φέρνοντας πίσω τους Φιλελεύθερους που φλέρταραν με τον Μακρόν. Και ο Μακρόν δεν θα αντιτασσόταν σε κανέναν πέραν του Βέμπερ. Εν τω μεταξύ στις Βρυξέλλες, έπειτα από κάποιες «ψυχρές πρώτες επαφές» μεταξύ της Σοσιαλιστικής ομάδας και τους ΕΛΚ και ένα τηλεφώνημα μεταξύ Βέμπερ και Κόστα, είχαμε την Παρασκευή το πρωί την πρώτη συνάντηση Βέμπερ και Τίμερμανς εδώ και καιρό – με στόχο να δεσμευθούν να βοηθήσουν ο ένας τον άλλον. Αυτή ήταν η κατάσταση όταν ξεκίνησε η σύνοδος κορυφής.
Ομως πολλοί στο ΕΛΚ δεν χάρηκαν με τη συμφωνία που έκανε η Μέρκελ και αντέδρασαν – μεταξύ αυτών οι πρωθυπουργοί της Βουλγαρίας Μπορίσοφ, της Κροατίας Πλένκοβιτς, της Ουγγαρίας Ορμπαν και της Ιρλανδίας Βαραντκάρ. Τα πράγματα δεν αποδείχθηκαν τόσο εύκολα όσο ήλπιζε η γερμανίδα καγκελάριος. Το 2014, για να οριστεί υποψήφιος ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, ο οποίος εγκαταλείπει το αξίωμα την 31η Οκτωβρίου, χρειάστηκαν τρεις σύνοδοι ηγετών της ΕΕ για να καταλήξουν σε συμφωνία. Σε περίπτωση αποτυχίας των διαπραγματεύσεων, προβλέπεται πάντως να εκλεγεί νέος πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο σήμερα.
Για Χονγκ Κονγκ: φωτογραφίες των διαδηλώσεων υπερ της δημοκρατίας στο Χονγκ Κονγκ κυριαρχούν στα πρωτοσέλιδα του διεθνούς Τύπου.
Οι Financial Times δείχνουν τους διαδηλωτές εντός του κοινοβουλίου στο Χονγκ Κονγκ να λερώνουν το σήμα της χώρας με σπρέι. Εκτιμά πως η κρίση αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση για το Πεκίνο από την ημέρα, που πήρε τον έλεγχο της περιοχής εδώ και 22 χρόνια.
«Αναρχία στο Χονγκ Κονγκ» είναι ο τρόπος που η Daily Mail κάνει περίληψη των χθεσινών διαδηλώσεων αλλά και της εισβολής των διαδηλωτών στο κτίριο του κοινοβουλίου.
H Daily Telegraph αναφέρει ότι πως ήρθε η ώρα να επικρατήσουν οι ψύχραμες φωνές και το Ηνωμένο Βασίλειο να αναλάβει πρωτοβουλία να πείσει το Πεκίνο να αποφευχθεί μια σκληρή ανταπάντηση.
Ο Guardian προειδοποιεί ότι αν βαθύνει η κρίση, ο μεγαλύτερος φόβος είναι ότι οι ηγέτες της Κίνας μπορεί να καταφυγουν στην επιβολή βίας όπως συνεβη στην Τιεναμέν, 30 χρόνια πριν.
Η South China Morning Post – που εκδίδεται στο Χονγκ Κονγκ – αναφέρει ότι η χώρα έχει μπει ηδη σε αχαρτογράφητα νερά και το μέλλον της κρέμεται από την αποκατάσταση του νόμου και της τάξης.
Η China Daily επικεντρώνεται στην υπόσχεση της επικεφαλής της κυβέρνησης του Χονγκ Κονγκ Κάρι Λαμ «να προσπαθήσει πάρα πολύ ώστε να αναπτυχθεί η οικονομία και να βελτιωθεί η ζωή του μέσου πολίτη».
Παρά το γεγονός ότι το Χονγκ Κονγκ επιστράφηκε στην Κίνα από τη Βρετανία την 1η Ιουλίου 1997, διοικείται ακόμα ξεχωριστά, υπό την αρχή «μία χώρα, δύο συστήματα». Οι κάτοικοι του Χονγκ Κονγκ απολαμβάνουν δικαιώματα και ελευθερίες που οι αντίστοιχοι της κινεζικής ενδοχώρας ούτε καν έχουν φανταστεί, πολλοί όμως φοβούνται ότι το Πεκίνο ετοιμάζεται να «διορθώσει», εις βάρος του Χονγκ Κονγκ, το ζήτημα αυτό. Είναι σχεδόν παράδοση, κάθε χρόνο, την ίδια στιγμή που κορυφαίοι αξιωματούχοι παρακολουθούν την τελετή της 1ης Ιουλίου, να διοργανώνονται μεγάλες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις με αιτήματα για μεγαλύτερες δημοκρατικές ελευθερίες, όπως για παράδειγμα το δικαίωμα να εκλέγουν οι κάτοικοι του Χονγκ Κονγκ τον επικεφαλής της κυβέρνησής τους. Αν και η σπίθα των φετινών διαδηλώσεων ήταν το αίτημα για την απόσυρση του νομοσχεδίου για την έκδοση υπόπτων, πλέον στόχος των διαδηλωτών είναι το Πεκίνο και η απομάκρυνση της επικεφαλής της τοπικής κυβέρνησης Κάρι Λαμ.
Στη Βρετανία: Ο αγώνας δρόμου για τη διαδοχή των Τόρις είναι το βασικό θέμα στην Daily Telegraph που ισχυριζεται ότι ο Μπόρις Τζόνσον σκέφτεται σοβαρά να μειώσει τον αριθμό των υπουργών κατά το ήμισυ και να αφήσει εκτός αρκετά χαρτοφυλάκια. Αυτό ήταν άλλωστε αίτημα αρκετών βουλευτών προκειμένου να τον στηρίξουν.
Η Telegraph σχολιάζει επικριτικά τη δέσμευση του Τζέρεμι Χαντ να εξασφαλίσει μεγάλη οικονομική βοήθεια στους ψαράδες και αγρότες αν η Βρετανία βγει από την Ε.Ε χωρις συμφωνία. «Δώσε ένα ψάρι σε έναν άνθρωπο και θα τρώει για μια μέρα» λέει. «Μάθε σε κάποιον να ψαρεύει και θα εξασφαλίσει 6 δισ στερλίνες στην περίπτωση Brexit χωρίς συμφωνία».
«Ένας αγώνας δρόμου μέσω φόρων και δαπανών» είναι ο τρόπος που οι Times σχολιάζουν τις δεσμεύσεις των δύο βασικών υποψηφίων. Και οι δύο επικρίνονται για τις δεσμεύσεις τους περί αύξηση των δαπανών.
Στην Τουρκία: Έντονες επικρίσεις εναντίον του Ερντογάν εξαπέλυσε ο Αχμέτ Νταβούτογλου, πρώην πρωθυπουργός της Τουρκίας και άλλοτε στενός σύμμαχος του Τούρκου προέδρου, ασκώντας αυστηρή κριτική τόσο στον πρόεδρο της χώρας όσο και στο κυβερνών κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP), μετά την ήττα του στην Κωνσταντινούπολη στις επαναληπτικές δημοτικές εκλογές, που για πολλούς αναλυτές αποτελεί άσχημο οιωνό για το ισλαμικό συντηρητικό κόμμα του και σε εθνικό επίπεδο. Ο Νταβούτογλου, πρωθυπουργός και ΥΠΕΞ της Τουρκίας μέχρι το 2016, όταν έπεσε στη δυσμένεια του Ερντογάν, επέκρινε τον Τούρκο πρόεδρο και τις πολιτικές του και στο παρελθόν. Ωστόσο, ανέβασε αισθητά τον τόνο την ώρα που ο πρώην αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης Αλί Μπαμπατζάν και ο πρώην πρόεδρος Αμπντουλάχ Γκιουλ, ιδρυτικά μέλη του AKP που αποχώρησαν, ετοιμάζονται να ιδρύσουν νέο κόμμα. «Υπήρχε άλλοτε μια κυβέρνηση που έκανε πράξη τις δεσμεύσεις της» είπε καυστικά ο Νταβούτογλου σε εκδήλωση στην επαρχία Ελαζίγ, προσθέτοντας πως όσοι ευθύνονται για την «ολίσθηση» από τις αρχές του κόμματος πρέπει να «πληρώσουν το τίμημα». «Όταν χάνουμε μια εκλογική μάχη, στην οποία αρχικά ηττηθήκαμε με 13.000 ψήφους, ξανά, με 800.000 ψήφους, όπως συνέβη στην Κωνσταντινούπολη, υπεύθυνος γι’ αυτό δεν είναι ένας πρωθυπουργός που εξασφάλισε καθαρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία αλλά μάλλον εκείνοι που μας οδήγησαν σε σοβαρά ολισθήματα ως προς τη ρητορική, τις πράξεις, την ηθική και την πολιτική’ σημείωσε.
Για Ρακέτε: Η γερμανική κυβέρνηση ζήτησε χθες την απελευθέρωση της πλοιάρχου του Sea Watch 3, Καρόλα Ρακέτε, σημειώνοντας ότι η διάσωση στη θάλασσα δεν πρέπει να ποινικοποιείται. Η 31χρονη Ρακέτε εμφανίστηκε χθες ενώπιον του ανακριτή στον Ακράγαντα της Σικελίας, την ώρα που η εκστρατεία υποστήριξής της είχε συγκεντρώσει πάνω από ένα εκατ. ευρώ. ‘Η διάσωση στη θάλασσα δεν είναι έγκλημα, είναι ανθρωπιστική πράξη και ως εκ τούτου οτιδήποτε δεν οδηγήσει στην απελευθέρωση της Ρακέτε θα προξενήσει έντονη ενόχληση», δήλωσε ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Χάικο Μάας. Το Σάββατο, μετά 17 ημέρες στη θάλασσα και καθώς οι ιταλικές αρχές δεν της επέτρεπαν να αποβιβάσει τους 40 διασωθέντες στη Λαμπεντούζα, η Ρακέτε αποφάσισε να αψηφήσει την απαγόρευση και να δέσει στο λιμάνι. Σκάφος της Guardia di Finanza (ιταλική οικονομική αστυνομία) επιχείρησε να της φράξει τον δρόμο, αλλά η Ρακέτε συνέχισε, υποχρεώνοντας το σκάφος να αποσυρθεί την τελευταία στιγμή, ώστε να μην εμβολιστεί. Η Ρακέτε κατηγορείται ότι δεν υπάκουσε σε εντολές του ιταλικού πολεμικού ναυτικού, ότι άσκησε βία εναντίον σκάφους του ιταλικού πολεμικού ναυτικού και ότι έπλευσε σε απαγορευμένη ζώνη. Σύμφωνα με ιταλικές δικαστικές πηγές, επρόκειτο να αφεθεί ελεύθερη το αργότερο απόψε. «Χρειάζεται να πέσουν συνολικά οι τόνοι, ώστε να αντιμετωπιστεί με μεγαλύτερη ηρεμία το ζήτημα των μεταναστών», είπε ο Ιταλός πρόεδρος Σέρτζιο Ματαρέλα. Ο Ιταλός πρωθυπουργός Κόντε ανέφερε ότι ερωτήθηκε από τη Γερμανίδα καγκελάριο για το θέμα και ότι αυτό βρίσκεται στα χέρια της Δικαιοσύνης.
Επιμέλεια: Αλεξάνδρα Βουδούρη
