Με την οριστική ρήξη μεταξύ των παρατάξεων της πλειοψηφίας και της ΔΑΣ (ΚΚΕ) να θεωρείται δεδομένη και την ένταση να κάνει…υπερωρίες, θα επιχειρηθεί -μετά από δύο αποτυχημένες απόπειρες- να πραγματοποιηθεί την Τρίτη το 37ο συνέδριο της ΓΣΕΕ, στο ξενοδοχείο “ΑΠΟΛΛΩΝ” στο Καβούρι.

Η διαμάχη, έχει παρενέργειες σε ολόκληρη την συνδικαλιστική πυραμίδα, καθώς έχει επηρεάσει Σωματεία, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα, ενώ προσφάτως υπήρξε σοβαρή εμπλοκή μεταξύ των δυο κορυφαίων συνδικαλιστικών οργανώσεων της χώρας, ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, με αφορμή την απόφαση της δεύτερης να πραγματοποιήσει στάση εργασίας, για την διευκόλυνση της συγκέντρωσης διαμαρτυρίας που έχει προγραμματίσει το ΠΑΜΕ (ΚΚΕ) έξω από τον χώρο διεξαγωγής του Συνεδρίου της ΓΣΕΕ.

Εντωμεταξύ, η πλειοψηφία της Συνομοσπονδίας, έχει απευθύνει πρόσκληση στον πρωθυπουργό και τους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων, προκειμένου να παραστούν στην διαδικασία έναρξης του συνεδρίου.

Με την ΓΣΕΕ να λειτουργεί στοιχειωδώς, καθώς το πολύμηνο αδιέξοδο οδήγησε στον διορισμό προσωρινής διοίκησης από την Δικαιοσύνη, οι περίπου 400 σύνεδροι που εκπροσωπούν 81 Εργατοϋπαλληλικά Κέντρα και 73 κλαδικές Ομοσπονδίες, θα κληθούν να επιλέξουν τη νέα διοίκηση της Συνομοσπονδίας.

Η κόντρα μεταξύ των παρατάξεων, δείχνει εκ πρώτης όψεως να αφορά σε περίπου 53 συνέδρους, τους οποίους το ΠΑΜΕ χαρακτηρίζει “νόθους” και “εκπροσώπους εργοδοτικών συμφερόντων”.

Ωστόσο, από μια προσεκτική ανάγνωση των ανακοινώσεων – καταγγελιών που ανταλλάσσουν οι συνδικαλιστές τους τελευταίους μήνες, καθίσταται σαφές ότι η αιτία της διαμάχης είναι βαθύτερη…

Το ΠΑΜΕ, χαρακτηρίζει την ηγεσία της Συνομοσπονδίας “συνδικαλιστική μαφία” και την κατηγορεί ότι “τα έχει κάνει πλακάκια” με τις κυβερνήσεις, τις οποίες διευκολύνει στην προώθηση αντιλαϊκών μέτρων.

Η πλειοψηφία, απαντά ότι οι περίπου 50 από τους 53 συνέδρους τους οποίους καταγγέλλουν οι προσκείμενοι στο ΚΚΕ συνδικαλιστές, είχαν νομιμοποιηθεί και από τους ίδιους στα προηγούμενα συνέδρια.

Προχωρώντας όμως ακόμη ένα βήμα, χαρακτηρίζει το ΠΑΜΕ “κομματικό τάγμα εφόδου”, που “επιχειρεί δια της βίας να χρωματίσει κόκκινα τα συνδικάτα ακόμη κι αν δεν έχει εξασφαλίσει την πλειοψηφία”.

Η διαμάχη έχει την δική της ιστορία

Ωστόσο, στα 100 χρόνια λειτουργίας της δεν είναι η πρώτη φορά που η ΓΣΕΕ βρίσκεται επί ξυρού ακμής, με βάση τα κοινωνικά και οικονομικά δεδομένα κάθε ιστορικής περιόδου:

1918: 21 έως 28 Οκτωβρίου, ιδρύεται η Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδος (ΓΣΕΕ).

1926: Στις 28 Μαρτίου ξεκίνησαν οι εργασίες του 3ου Πανεργατικού Συνεδρίου της ΓΣΕΕ στον Πειραιά. Πολλά στελέχη, βρίσκονται στη φυλακή ή στην εξορία. Αρχίζει η διάσπαση του συνδικαλιστικού κινήματος. Οι συντηρητικοί, διαγράφουν τα σωματεία που επηρεάζονται από τους αριστερούς.

1928: Στις 8 Μαΐου διεξάγεται το 4ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ. Αποκλείονται οι κομμουνιστές συνδικαλιστές. Συντελείται, ουσιαστικά, η διάσπαση του συνδικαλιστικού κινήματος.

1929: Στις 3 Φεβρουαρίου ιδρύεται η Ενωτική Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδος (ΕΓΣΕΕ) από τους κομμουνιστές που εκδιώχθηκαν από τη ΓΣΕΕ. Ομως, στις 31 Ιανουαρίου 1930, με απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών, το οποίο επικαλέστηκε το «ιδιώνυμο», διαλύεται η Ενωτική ΓΣΕΕ, η οποία έκτοτε λειτουργεί παράνομα.

1930: 5ο Πανελλαδικό Συνέδριο της ΓΣΕΕ. Νέα διάσπαση. Αποχωρούν οι σοσιαλιστές και σε συνεργασία με άλλους συνδικαλιστές, ιδρύουν την Πανελλαδική Συνομοσπονδία Εργασίας (ΠΣΕ).

1931: Πλέον, λειτουργούν τρεις συνδικαλιστικές συνομοσπονδίες: η ΓΣΕΕ, την οποία ελέγχουν οι συντηρητικοί, η Ενωτική ΓΣΕΕ (ΕΓΣΕΕ) των κομμουνιστών και η ΠΣΕ των σοσιαλιστών με τους συνεργαζόμενους.

1946: Την 1η Μαρτίου, στην Αθήνα, γίνεται το 8ο Πανεργατικό Συνέδριο της ΓΣΕΕ. Συνέδριο-σταθμός, ενωτικό και δημοκρατικό. Επικρατεί το ψηφοδέλτιο του Εργατικού Αντιφασιστικού Συνασπισμού (ΕΡΓΑΣ), το οποίο συσπειρώνει παρατάξεις προσκείμενες στην Αριστερά, συγκεντρώνοντας το 80-85% των εδρών. Γραμματέας εξελέγη ο Μήτσος Παπαρήγας.

Στις 27 Ιουνίου 1946 το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ), κατόπιν κρατικής παρέμβασης, ακύρωσε το 8ο Συνέδριο και επέβαλε στη διοίκηση της ΓΣΕΕ τον συντηρητικό Φώτη Μακρή και την παράταξή του.

Διαγράφονται από τη δύναμη της ΓΣΕΕ, οι εκπρόσωποι των Εργατικών Κέντρων και των Ομοσπονδιών που επηρεάζονται από την Αριστερά. Ο Φώτης Μακρής θα παραμείνει στη διοίκηση της ΓΣΕΕ επί εικοσαετία, με εξαίρεση την περίοδο 1964-66.

1949: Τον Ιανουάριο δημιουργείται το Κίνημα Ελεύθερου Συνδικαλισμού (ΚΕΣ). Γραμματέας του ο Δημήτρης Στρατής. Στοχεύοντας στην ενότητα του συνδικαλιστικού κινήματος, δεν επιχειρεί την ίδρυση άλλης ΓΣΕΕ.

1976: Στις 10-11 Απριλίου πραγματοποιείται το 18ο Πανελλαδικό Συνέδριο της ΓΣΕΕ στην Καβάλα, στο οποίο επικρατεί η ομάδα Καρακίτσου – Παπαγεωργίου, υπό το βάρος καταγγελιών ότι είχε δημιουργήσει πλασματικό συσχετισμό δύναμης, αποκλείοντας από τη δύναμη της ΓΣΕΕ πολλές συνδικαλιστικές οργανώσεις.

1977: Δημιουργούνται οι Συνεργαζόμενες Αγωνιστικές Δημοκρατικές Εργατοϋπαλληλικές Οργανώσεις (ΣΑΔΕΟ), ως αντίβαρο στην κυβερνητική ΓΣΕΕ.

1983: Μεταξύ 9-11 Δεκεμβρίου πραγματοποιείται το 22ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ στην Αθήνα, ορόσημο στην ιστορία του συνδικαλιστικού κινήματος στην Ελλάδα. Πήραν μέρος όλα τα Εργατικά Κέντρα και όλες οι Ομοσπονδίες, χωρίς αποκλεισμούς. Διεξήχθη για πρώτη φορά με απλή αναλογική, εκπροσωπήθηκαν όλες οι συνδικαλιστικές παρατάξεις και έθεσε τις βάσεις για τη διεκδίκηση σημαντικών κοινωνικών αλλαγών.

1985: Νέα κρίση στο συνδικαλιστικό κίνημα. Αλλάζουν οι συσχετισμοί δύναμης στο εσωτερικό της ΓΣΕΕ, στην οποία η πλειοψηφία περνά στην Αριστερά.

Υστερα από δικαστική απόφαση, ανατρέπεται η εκλεγμένη διοίκηση της ΓΣΕΕ και διορίζεται νέα μονοπαραταξιακή από στελέχη της ΠΑΣΚΕ, εφόσον η συνδικαλιστική αντιπολίτευση αρνήθηκε να μπει στη διορισμένη διοίκηση. Επέρχεται διάσπαση στον συνδικαλιστικό χώρο.

1989: Στις 15-16 Απριλίου, έπειτα από μια μακρά διαδικασία διαπαραταξιακών διαβουλεύσεων και συνεννοήσεων, πραγματοποιήθηκε ένα ενωτικό Συνέδριο της ΓΣΕΕ (το 25ο), με τη συμμετοχή όλων των συνδικαλιστικών παρατάξεων, μετά τη λήξη του οποίου επήλθε μια κάποια ομαλότητα.

1990: Από τις 1-2 Δεκεμβρίου πραγματοποιείται το 26ο Καταστατικό Συνέδριο της ΓΣΕΕ. Σ’ αυτό ελήφθησαν αποφάσεις για τον περιορισμό του κατακερματισμού των συνδικάτων, παρ’ ότι στην πράξη δεν υλοποιήθηκαν.

1999: Στις 3 Απριλίου 1999, σε πανελλαδική σύσκεψη συνδικάτων και συνδικαλιστών, δημιουργήθηκε το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο (ΠΑΜΕ) από συνδικαλιστές κυρίως του ΚΚΕ, του ΔΗΚΚΙ και τμήματος της Ανανεωτικής Αριστεράς.

Δημήτρης Κωστάκος