ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Μαρία Γανωτή, πρόεδρος και ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου Προστασίας Άγριας Ζωής ΑΝΙΜΑ
Μίλησε στη Μαργαρίτα Μυτιληναίου
Στο Σύλλογό μας αυτές τις μέρες δουλεύουμε μόνο πέντε άτομα γιατί θεωρήσαμε ότι πρέπει να διαφυλάξουμε την υγεία των εθελοντών μας. Εμείς συνεχίζουμε τη δράση μας, τηρώντας αυστηρά μέτρα μέτρα ασφαλείας. Εάν κάποιος θέλει να μας φέρει ένα ζώο που βρίσκεται σε κίνδυνο, μπορεί να το κάνει κι εμείς του δίνουμε ειδική βεβαίωση σφραγισμένη από τον Σύλλογό μας για να μπορεί να επιστρέψει στο σπίτι του, στην περίπτωση ελέγχου από την αστυνομία, τώρα που είναι σε εφαρμογή τα μέτρα για την απαγόρευση της κυκλοφορίας.
Αυτή την περίοδο είναι σε εξέλιξη η μετανάστευση των πουλιών από το νότο προς το βορά, από την Αφρική προς την Ευρώπη. Επειδή η Ελλάδα είναι μέσα στον μεταναστευτικό διάδρομό τους, έχουμε παρατηρήσει χελιδόνια να βρίσκονται κουρασμένα σε διάφορες περιοχές ή ακόμη και νεκρά. Αυτό συμβαίνει γιατί στη διαδρομή τους, συνάντησαν το κύμα κακοκαιρίας που έπληξε τις προηγούμενες ημέρες τη χώρα μας. Εάν βρούμε κάποιο από αυτά τα κουρασμένα πουλιά στο οδόστρωμα, το μαζεύουμε για να μην κινδυνέψει από κάποιο διερχόμενο αυτοκίνητο, εάν, ωστόσο τα βλέπουμε να ξεκουράζονται σε σημεία της πόλης, τα αφήνουμε εκεί, απομακρύνοντας όμως εάν υπάρχουν τριγύρω γάτες που μπορεί να θέσουν τη ζωή τους σε κίνδυνο.
Στην περίπτωση που κάποιο πουλί χρειάζεται ειδική φροντίδα, μπορεί όποιος το βρει να μας καλέσει στα τηλέφωνα 210 951 0075 και 697 266 4675, αφού πρώτα βάλει το πουλί σε ένα χαρτόκουτο δίπλα σε ζέστη για να διατηρηθεί η σωστή θερμοκρασία για την επιβίωσή του. Θα ήθελα να απευθύνω μια έκκληση σε όσους θέλουν να επικοινωνήσουν με το Σύλλογο για την περίθαλψη πουλιού ή πουλιών που έχουν ανάγκη. Πριν καλέσουν στα τηλέφωνά μας, να τραβήξουν μία φωτογραφία, την οποία να μας στείλουν είτε στη σελίδα μας στο fb είτε στο viber του κινητού μας τηλεφώνου, ώστε να ξέρουμε τί πουλί βρέθηκε και σε τί κατάσταση για να μπορέσουμε να σχεδιάσουμε καλύτερα τη διάσωσή του.
Από την εμπειρία μου όλα αυτά τα χρόνια στο Σύλλογο, συνειδητοποιώ ότι έχει αλλάξει προς το καλύτερο η διάθεση των ανθρώπων απέναντι στα ζώα και έχει αρχίσει να αναδεικνύεται η ευαισθησία μας προς αυτά, γιατί πλέον σε σχέση με το παρελθόν μπορεί να διοχετευτεί, υπάρχουν τρόποι αυτή η έγνοια να εκδηλωθεί μέσα από οργανωμένες δομές που προσφέρουν βοήθεια όταν τη χρειάζονται τα ζώα. Υπάρχει μία φυσική αγάπη του ανθρώπου για τη φύση και η παιδεία και η εκπαίδευση μπορεί να την πραγματώσει στη ζωή των ανθρώπων.










































