Πάνω από 30 εκατομμύρια εργαζόμενοι στις πέντε ισχυρότερες οικονομίες της Ευρώπης κατέθεσαν αιτήσεις, προκειμένου να λάβουν κρατικά επιδόματα στο πλαίσιο των προγραμμάτων, που υιοθετήθηκαν για την αντιμετώπιση της εργασιακής αναστολής λόγω της πανδημίας του κορονοϊού.

Ο ολοένα αυξανόμενος αριθμός των σχετικών αιτήσεων στη Γερμανία, τη Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ιταλία και την Ισπανία –ανέρχεται σε σχεδόν το 1/5 συνολικά της εργατικής δύναμης των χωρών αυτών – σύμφωνα με στοιχεία που συνέλεξαν οι Financial Times και που αναδεικνύει τη εκτεταμένη ζημία στην ευρωπαϊκή αγορά εργασίας λόγω της πανδημίας.

Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ελπίζουν να μπορέσουν να πείσουν τους εργοδότες να κρατήσουν το εργατικό δυναμικό τους ως έχει έως ότου λήξει η κρίση επιτρέποντας στις εταιρείες να συστήνουν στους εργαζόμενους τους να δουλεύουν από το σπίτι ή με μειωμένο ωράριο, ενώ μέρος του μισθού τους να καταβάλλεται από το κράτος.

Ο αριθμός των Ευρωπαίων που κατέθεσαν αιτήσεις γι’ αυτά τα προγράμματα είναι μεγαλύτερος από τα 26 εκατομμύρια ανέργων στις ΗΠΑ τις προηγούμενες πέντε εβδομάδες, όταν ξεκίνησε το lockdown.

Πρόκειται για το πιο δαπανηρό μέτρο που έχει ληφθεί από ευρωπαϊκές κυβερνήσεις για την αντιμετώπιση της πανδημίας και έχει υπολογιστεί ότι θα κοστίσει πάνω από 100 δισεκατομμύρια ευρώ.

Υπάρχει εκτεταμένη ανησυχία ωστόσο ότι σε χώρες όπως η Ισπανία και το Ηνωμένο Βασίλειο τα προγράμματα αυτά δεν θα αποτρέψουν την άνοδο της ανεργίας.

Την ίδια ώρα, οι χαμηλόμισθοι σε άλλες χώρες όπως τη Γερμανία ανησυχούν ότι δεν θα μπορέσουν να επιβιώσουν πάνω από κάποιους μήνες με τα χρήματα που τους παρέχει το κράτος. Αρκετά από τα προγράμματα αυτά έχουν ως παράδειγμα το πρόγραμμα Kurzarbeit που εφάρμοσε η Γερμανία προκειμένου να αναχαιτίσει την ανεργία μετά την οικονομική κρίση του 2008 και αφορούσε την επιδότηση εργασίας για 1,5 εκατομμύρια εργάτες.

Οικονομολόγοι εκτιμούν ότι τέτοιου είδους προγράμματα μπορεί τελικά να μην λειτουργήσουν αυτή τη φορά καθώς η οικονομική ύφεση είναι πιο βαθιά και έχει ήδη προκαλέσει ανυπολόγιστες ζημίες σε μικρές επιχειρήσεις όπως εστιατόρια, ξενοδοχεία και καταστήματα λιανικής πώλησης, που θα οδηγηθούν είτε σε απολύσεις είτε ακόμα και σε οριστικό κλείσιμο.

Αλεξάνδρα Βουδούρη